Rozdział XXXVII: "Przyjęcie"

          Bez perspektywy (Woooow! Wika! Jak to?!)

     Gdy Elsa wyszła z pokoju oparła ręce na drewnianej barierce i chwilę patrzyła na zgromadzony mały tłum. Wychwyciła w grupie Lunę, Jack’a, Amelię i jak zwykle naburmuszonego Aro, który równie dobrze mógłby zdaniem blondynki nie przychodzić. Strażniczka miała dzisiaj zamiar dobrze się bawić i odstresować przed nadciągającą bitwą z Florence. Uśmiechnęła się szeroko i zeszła szybko na dół.

-Witajcie!- odparła radosna zbliżając się do Amelii, Aro i reszty.

-O! Elsa! Witaj!- powiedziała entuzjastycznie Pauline- ślicznie wyglądasz!- dodała po chwili ciszy.

-Dziękuję! Ty też- powiedziała Elsa- o, Roszpunka, cześć!- blondynka podeszła do złotowłosej, która dopiero co weszła do bazy North’a.

-Hej kuzynko!- dziewczyny przytuliły się na powitanie- Aaaale pięknie- odparła złotowłosa rozglądając się po pomieszczeniu.

Cały salon, który nawiasem mówiąc zachwycał swoją wielkością, był przyozdobiony kolorowymi wstążkami, balonami i innymi świecidełkami nadającymi pomieszczeniu wyjątkowego blasku i radosnej atmosfery. Elsa myślała, że cieplej w domu North’a już być nie może, a jednak. Ozdoby, cudowna atmosfera i goście sprawili, że w bazie było przytulniej niż zwykle. Wszyscy długo szykowali się na tą uroczystość. Dziewczyny nałożyły profesjonalny makijaż i ubrały się w swoje najlepsze stroje odsłaniając ramiona i nogi, nie tak oficjalne jak na zebraniach. Nikt nie nosił długich sukien. Wszyscy aniołowie pochowali skrzydła, a strażnicy zostawili włócznie w domu. Każdy wyglądał normalnie, tylko oczu Jasper’a nie dało się ukryć. Ale Elsa kochała jego oczy, choć odzwierciedlały one najmroczniejszą stronę chłopaka. Dziewczyna lubiła przeczesywać dłonią jego gęste, brązowe włosy i muskać ustami jego ciepłe, popękane wargi. Jednak Elsa często myślała o Jack’u i zastanawiała się czy ona też wypełnia częściowo jego myśli. Miała wrażenie, że decyzję o związku z Jasper’em podjęła zbyt pochopnie i nadal kocha Jack’a choć ten ostatnio bardzo ją zranił wiążąc się z Luną. „Ale czy ja byłam lepsza? Byłam z Jasper’em szybciej niż on z Luną.....”- zadręczała się blondynka.

     Kwadrans po osiemnastej Mikołaj uznał, że czas zacząć, bo każdy kto miał przyjść zapewne już przybył.

-No więc!- wykrzyknął, a następnie poszukał wzrokiem jakiegoś wzniesienia na którym mógłby stanąć, by wszyscy go widzieli. Strażnicy zamilkli, a North nadal szukał jakiegoś miejsca. W końcu sięgnął swoją dużą dłonią i jednym ruchem zrzucił wszystko z biurka z hukiem na podłogę, a sam stanął na meblu- No więc pora zacząć świętować!- uniósł ręce do góry, a po sali rozbrzmiały wiwaty, oklaski i gwizdy- A teraz! Wznieśmy toast za to, że Elsa zostaje z nami! Elso, kochamy Cię!- Mikołaj uniósł wąski kieliszek szampana, który trzymał w dłoni, do góry.

-Elso, kochamy Cię!- zawtórował tłum unosząc kieliszki do góry i upijając trunku. Wszyscy patrzyli teraz na Elsę, a tej łzy napłynęły do oczu, ale blondynka nie pozwoliła im spłynąć po policzkach.

-Bawmy się!!- ryknął North. Wszyscy ucichli i spojrzeli na niego z lekka zdezorientowani, ale kilka sekund potem rozległy się krzyki, gwizdy i gwar mający na celu potwierdzić słowa świętego.

     Wszyscy pierwsze co zrobili to rzucili się na przepyszne jedzenie. Ciężko było się dopchać do jakichkolwiek ciasteczek, a co dopiero mówić o cieście, które chłopacy wpychali sobie do gardeł.

-Ej! Może zostaw trochę co!?- odparła zadziornie Roszpunka.

-A po co?- powiedział Aro z pełną buzią cista.

Złotowłosa tylko pokręciła głową i sięgnęła po winogrona, gdy ktoś pociągnął ją za stopę i wciągnął pod stół. Dziewczyna ostro uderzyła głową o podłogę, a potem złapała się za czaszkę i syknęła z bólu.

-Oj, przepraszam, nie chciałem- odparł chłopak robiąc minę typu „Ups, Sory.....”

-Flynn???- zapytała dziewczyna dalej trzymając się za głowę.

-Patrz...- chłopak wystawił rękę na zewnątrz, podwinął obrus sięgający prawie do ziemi i nieco wystawił język jakby lokalizując cel- masz- postawił przed Roszpunką tace ciastek- Słyszałem, że ten debil, skrzat, nie daje ci nic zjeść, a taka ładna dziewczyna w końcu na coś zasługuje- powiedział chłopak z miłym uśmiechem.

-Ojej, dziękuję, tyle ciastek! Ale będziemy mieli ucztę!- wykrzyknęła dziewczyna.

-Mhm...- potwierdził chłopak.

-Zadbasz o moją linię, żebym nie była za gruba- powiedziała dziewczyna wsadzając brunetowi ciasto do ust, które boleśnie obtłukło chłopakowi przednie zęby.

-Ała, dobra już dobra.

-Kocham Cię...- powiedziała Roszpunka.

-Ja ciebie też- wyseplenił chłopak wyjmując z buzi zakrwawione ciastko..

     Podczas gdy Roszpunka i Flynn pałaszowali ciastka pod stołem radośnie przy tym rozmawiając Elsa stwierdziła, że szampan to za mało. Zaprosiła więc wszystkich do stoiska z drinkami, od których wszyscy się rozweselili.

-Ej! Zagrajmy w coś!!!- wydarła się Luna na całe gardło.

Szóstka strażników stała w kręgu i śmiała się niewidomo z czego. Zając, Ząbek i Piasek przyszli tylko na początek i po toaście wyszli, bo wzywały ich obowiązki.

-O! Ja mam grę! Tylko nie wiem jak się nazywa....- zarechotała się Elsa.

Luna weszła na biurko i ryknęła na całe gardło:

-Kto gra w grę z całowaniem grupową?! Ręce podnieść!!!

Dłonie unieśli do góry oczywiście Jack, Amelia, Pauline, Roszpunka i Flynn, Elsa, Jasper, kilka dziewcząt i paru chłopców.

Luna zeszła z biurka. Miała buty na obcasie i biedaczka niefortunnie spadła lądując na tyłku. Parę osób rzuciło się jej na pomoc, ale na szczęście nic jej nie było. Blondynka zebrała po drodze chętne osoby. Teraz stali wszyscy w okręgu.

-To gdzie?- zapytała Pauline.

-Tutaj?- zapytał zdezorientowany Jack.

-Nie! Mam pomysł! Chodźcie!!!!- krzyknęła Elsa,  poszła przodem, a za nią reszta. Weszli na schody i teraz blondynka zaczęła mówić normalnym tonem -Na poddaszu jest taki fajny duży pokój. Cisza, spokój, nikt nam nie będzie przeszkadzał- uśmiechnęła się.

Wszyscy byli jeszcze trzeźwi, myśleli normalnie, jedyne co uległo zmianie to ich humor. Ci, którzy grali w grę udali się na górę. Elsa odtworzyła drzwi, a te zaskrzypiały i oczom strażników ukazał się duży pokój z okrągłym, fioletowym, puchatym dywanem na środku, dużą szafą i komodą, na której stały świeczki. O dziwo było tam czysto i jasno, a więc wszystkim spodobała się ta opcja.

-Dobra! Siadamy w kółku na dywanie!- zarządziła Amelia.

Wszyscy zaczęli zajmować swoje miejsca, gdy strażnicy siedzieli już w okręgu stwierdzili, że miło by było się zapoznać.

-Okej, wiec ja jestem Luna- blondynka wskazała na siebie- ten z białymi włosami to Jack, obok niego siedzi Jasper, potem Elsa, Amelia, Pauline, Roszpunka, Flynn. A wy?- spojrzała wyczekująco na pozostałą grupę.

-Ja jestem Sebastian- przedstawił się chłopak z włosami i oczami w kolorze ciemnego złota. Był bardzo przystojny a po chwili zaczął przedstawiać swoich towarzyszy- To jest Agnes- wskazał na szczupłą brunetkę z długimi, kręconymi włosami i niebieskimi oczami, która zaśmiała się słodko- To Rose- dziewczyna z opaloną cerą i ogniście czerwonymi włosami ściętymi na krótko także się uśmiechnęła- To Hope- wskazał na szczupłą dziewczynę z czarnymi włosami do bioder, które przypominały sprężynki i lazurowymi oczami wyróżniającymi się na tle bladej cery- a to Luke- postawny, przystojny chłopak z brązowymi włosami i szarymi oczami.

-Dobra! To zaczynamy?!- krzyknęła Amelia.

-Tak!- krzyknęli.

Elsa spojrzała niepewnie na Jack’a, Lunę, Jasper’a, Roszpunkę i Flynn’a, a potem stanowczo stwierdziła:

-Nie, jeszcze nie, bo to nie wyjdzie...- po czym dodała- Luke, Sebastian, chodźcie, pomożecie mi. Reszta strażników została w pokoju nie wiedząc o co chodziło Elsie i po co jej byli chłopacy. Po chwili jednak cała trójka wróciła z skrzynką czystej wódki -Nie martwcie się! Nie wszystko! Bo nie chcę, żeby wszyscy zasnęli po godzinie! Po prostu po co mamy chodzić w te i we w te...  Tak z jedna buteleczka na rozluźnienie atmosfery...Dobra! Macie kieliszki!- każdy szybko złapał naczynie w ręce i postawił przed sobą.- Sebastianie, bądź tak miły i nalej każdemu....

-Już się robi!- chłopak ochoczo spełnił prośbę dziewczyny.

Teraz wszyscy siedzieli w okręgu z kieliszkami przed sobą i czekali aż Elsa coś powie.

-No więc gra nazywa się „nigdy”. Chodzi o to, że jakaś wytypowana osoba zaczyna swoje zdanie od „nigdy”, np. „nigdy nie byłam nad morzem” i wtedy te osoby, które to robiły wypijają swoją kolejkę i mówią a jakich okolicznościach itd. Rozumiecie?- zapytała w końcu blondynka.

-Mhm!- wszyscy wydali potwierdzający pomruk.

-To kto pierwszy?- zapytała Luna.

-Ja mogę!- powiedziała pewnie Rose. Czerwonowłosa zastanawiała się chwilę po czym jej wargi wykrzywiły się w chytrym uśmiechu - Ja nigdy nie byłam z kimś zamknięta w szafie!- powiedziała ochoczo.

Nastała chwila wyczekiwania po czym Luke przechylił naczynie i wypił jego zawartość. Wszyscy krótko się zaśmiali.

-No więc to było z rok temu, z moją byłą dziewczyną.- powiedział łapiąc w rękę wódkę, która stała na środku i nalewając sobie trunku do naczynia.

Roszpunka mierzyła go wzrokiem.

-No co?!- zapytał chłopak.

-Serio? W szafie?- Luke tylko wzruszył ramionami.- ciekawe zajęcie- dodała cicho Roszpunka.

Wszyscy ustalili, że kolejka będzie szła w lewą stronę. Następna była Amelia.

-Ja się nigdy nie całowałam...- wyznała.

Agnes, Luke, Rose, Elsa, Jack, Sebastian, Luna, Pauline i Jasper bez wahania przechylili kieliszki.

-Ty nie?- powiedział z niedowierzaniem Sebastian do Hope. Dziewczyna z rumieńcem na twarzy pokręciła głową. Złotowłosy chwycił dziewczynę w pasie po czym jednym szarpnięciem przyciągnął ją do siebie i namiętnie pocałował.- To teraz już tak- zaśmiał się puszczając czarnowłosą.

-Ej, ja też chcę!- wykrzyczał Luke i zrobił to samo z Amelią, która chwile później płonęła czerwienią.

Gra trwała jeszcze jakieś pół godziny aż znów miała zacząć Rose. Wtedy Elsa zdecydowała, że mogą już grać w to co na początku chciała.

-Tylko bez zazdrości!- powiedziała i rzuciła kostką- Czwórka!- odparła. Pauline która wszystko nadzorowała chwyciła w rękę karteczkę z napisem chłopcy i prześledziła ją wzrokiem.

-Czwórka! Flynn!- powiedziała dziewczyna.

Elsa roześmiana zbliżyła się do bruneta i pocałowała go w usta.

-Dobra! Teraz ja!- stwierdził Luke- Pięć!

-Luna!

Ta dwójka także złączyła wargi w namiętnym pocałunku.

-Dwa!- krzyknął Jack.

-Elsa!- odpowiedziała mu Pauline.

Dwójka niepewnie zbliżyła się do siebie i krótko cmoknęła się w usta.

-Ejjj!!! To nie miało być tak!!!- wydarła się Agnes.- Ja wiem jak temu zaradzić!- brunetka wstała, podeszła do skrzynki i wyciągnęła butelkę wódki po czym rozlała wszystkim do kieliszków. –Zdrowie!- powiedziała.

Po kilku kolejkach wszyscy byli już mocno pijani, ale nie mieli zamiaru przestać się bawić.

-Elsa! Twoja kolej!- zarządziła Luna.

-Dobra!- blondynka rzuciła kostką.

-Jack!- powiedziała Pauline.

Elsa pewnie podeszła do chłopaka kręcąc uwodzicielko biodrami. Przykucnęła naprzeciw niego a potem gwałtownie go pocałowała. Dwójka opadła na podłogę w ten sposób, ze El siedziała na Jack’u.

-Gorzko! Gorzko!- krzyczał tłum.

Następnie swoje usta złączyli Sebastian i Agnes. Flynn był skazany na Pauline, a Roszpunka na Jasper’a. Potem Jack całował się z Amelią, Sebastian z Hope, Luke z Elsą, Flynn z Rose, a Jasper z Luną.

*godzina później*

Rose i Roszpunka gdzieś zaginęły, a reszta bawiła się w najlepsze. Tańczyli, śmiali się i bawili. Nagle Elsa zeszła z parkietu, a za nią rzuciła się Pauline. Błękitnooka zaczęła wymiotować do wiaderka, a strażniczka trzymała jej długie, białe włosy.

-Widzisz?!- odparła ledwo przytomnie Pauline- Bo prawdziwy przyjaciel to ten, który będzie ci trzymał włosy kiedy będziesz rzygać....- wybełkotała klapiąc blondynkę po plecach.

    

*10 minut później*

     Nagle Flynn (który wypił najwięcej) chwiejnym krokiem zbliżył się do wiaderka, w którym były wymiociny Elsy, chwycił maź w garść i zaczął iść przed siebie. Wszyscy zaciekawieni, z uśmiechami na twarzy stali i przyglądali się brunetowi. Chłopak Roszpunki wszedł do kominka i stanął na popiele twarzą do zebranych.

-Na Pokątną!!! – wykrzyknął rzucając wymiociny Elsy obok siebie.

Wszyscy wybuchli śmiechem, dziewczyny leżały na podłodze, a chłopacy trzymali się za brzuchy. Flynn wytarł rękę o bluzkę Luny, a ta w akcie desperacji ją zdjęła. Na szczęście Elsa poszła do swojego pokoju i przyniosła jej miętową bluzkę na ramiączka, która idealnie na nią pasowała. Jedni tańczyli przyklejeni do siebie, a drugim była potrzebna połowa parkietu. Na podłodze walały się buty.

-Hanka?- zwrócił się Sebastian do stojącej obok niego Agnes.

-Co?

-Pudło!!!! Hahaha!!!

Wszyscy w pobliżu zaczęli się śmiać, a Sebastian położył się na podłogę nie mogąc złapać oddechu. Tylko Agnes stała zdezorientowana przy ścianie patrząc na Sebastiana leżącego na podłodze.

     -Ej, a był w ogóle na tym przyjęciu Piasek?- zapytała Elsa Pauline.

-Co?! Lasek?!- zapytał Jack.

-Piasek!- powtórzyła wyraźnie dziewczyna.

-Nie wiem- odpowiedziała jej Pauline.

     Nie minęło pół godziny, a na małą imprezę natknął się North. Siwobrody wszedł przez drzwi i zaskoczony uważnie zaczął obserwować so się dzieje.

-Dumbledore!!! Ty żyjesz!!!!!!!!!!!!- wykrzyknął Jasper i uściskał świętego po czym się oddalił.

-Co oni z tym Hogwartem?- zapytała Elsa Pauline widząc co się dzieje.

Strażniczka tylko wzruszyła ramionami i obie podeszły do North’a.

-Cześć!- zarechotała się blondynka.

-Co tu się dzieje?

-Oj tam... Bawimy się... Nie można...???- zapytała Elsa, a zrezygnowany Mikołaj wyszedł zatrzaskując za sobą drzwi- Co mu się stało... A ja byłam taka miła...- zasmuciła się szczerze blondynka.

     Zabawa trwała do czwartej, a o piątej nad ranem wszyscy smacznie spali na podłodze. Elsa wtulona w Jack’a mamrotała coś pod nosem, Luna i Jasper spali obok siebie, Sebastian, Hope, Agnes i Luke spali we czwórkę wtulając się w siebie nawzajem. Po podłodze walały się buty, kartki papieru i kieliszki. No cóż- udane przyjęcie XD....

Z perspektywy Elsy

     Obudziłam się z ogromnym bólem głowy. Panowała miła cisza. Przez duże okna wpadało jasne, białe światło, dzięki któremu było widać drobinki kurzu unoszące się nad podłogą, która z kolei była w totalnym nieładzie. Pod ścianą stała skrzynka z wódką, po podłodze plątały się buty, leżały kartki i potłuczone szkło. Wszystko wyglądało jak zatrzymane w czasie. Poczułam, że leżę na czymś miękkim. Powoli odwróciłam wzrok i ujrzałam niebieską bluzę Jack’a. Wstałam jak oparzona z nadzieją, że nikt tego nie widział. W kącie dostrzegłam Jasper’a i przytulająca się do niego Lunę. Oby nie robili nic poza tym... Reszta spała na podłodze solo albo parami. Wyszłam cicho do łazienki.

Hej moje perełki!!!

Wiem, rozdział trochę dziwny i równie dobrze możecie go sobie wyrzucić z pamięci, bo nie wniesie nic nowego XD

Ale to takie odcięcie od wiecznych problemów w moim opowiadaniu, na rozluźnienie.

Nie wiem czy mi dobrze poszło pisanie w trzeciej osobie, ale myślę, że w pierwszej wychodzi mi lepiej i właśnie w tej będę kontynuowała opowiadanie.

Dziękuję za komentarze pod ostatnim postem, zyskałam nowe czytelniczki, a

dzięki waszym komentarzom piszczałam za szczęścia.

Następny rozdział będzie już normalny.

Pozdrawiam cieplutko i jeszcze raz dziękuję!